Hernieuwde kennismaking met een crematorium

Ruim 10 jaar geleden was ik in Brno. Architectuurstudent Lucas leidde me langs het neusje van de zalm aan functionalistische architectuur.

De internationaal vermaarde Villa Tugenhat natuurlijk. Een functionalistische kerk op een heuvel met een skiliftje ernaast. Verslonste winkelgebouwen in het stadscentrum waarvan de architectonische waarde op het eerste gezicht niet echt hoog leek. En een crematorium.

Als je tegen je collega’s zegt – of tegen mensen in het algemeen – dat je op vakantie een crematorium wil bezoeken vanwege de architectuur, dan levert dat wat gefronste wenkbrauwtjes op. En oké, dat is ook niet zo gek.

Crematorium | Brno | Tsjechië | november 2018 | © Martijn Haan

Nu ik weer op bezoek ging in Brno heb ik veel van de gebouwen teruggevonden die we indertijd hebben bezocht. Brno heeft een fantastische website waarop alles te vinden is wat er architectonisch toe doet, met routes en al: Brno Architecture Manual. Brno staat zich erop voor dat het een belangrijke architectuurstad is, en niet meer alleen de stad waar Mendel in de kloostertuin tot zijn erfelijkheidsleer kwam.

Lucas kende ik trouwens via Marek, bij wie ik ook nu weer langs ben geweest. Op de dag dat ik aankwam werd Marek benoemd tot wethouder van cultuur namens de Pirati, de Piratenpartij dus, die in Tsjechië de derde partij is. Het partijkantoor van de Pirati is gevestigd in een soort werfkelder en lijkt meer op een hackersclub dan op een partijbureau. Op de bar staat een ingenieuze waterpijp, en die staat er niet voor de sier.

Toen ik 10 jaar geleden met Lucas bij het crematorium aankwam was er net een dienst aan de gang. We hebben ons netjes op afstand gehouden en zijn weer snel doorgereden. Dit keer was de kust veilig en kon ik zonder gêne dit functionalistische paradepaardje bestuderen en fotograferen. En was het nou die hele wandeling – door druilerig Brno, over het kerkhof, langs donkere wegen – waard? Tsja… Ja!