Koen van der Gaast (1923-1993) is dé stationsarchitect van Nederland. Hij ontwierp ruim 25 stations. In de jaren zeventig werden zijn ontwerpen – geheel in de geest van de tijd – bruter, rechthoekiger en betonniger. Stations werden onderdeel van grootschalige projectontwikkeling. Utrecht Centraal met Hoog Catharijne en Den Haag Centraal met Nieuw Babylon zijn daarvan voorbeelden. We nemen een kijkje wat hiervan rond Den Haag centraal nog te zien is.
Lees Meer
Voor CCCP Underground – metro stations of the Soviet era legde de Duitse fotograaf Frank Herfort honderden metrostations in de voormalige Sovjet-Unie vast. Het resultaat mag er zijn: prachtige verstilde foto’s die de metrostations in al hun facetten laten zien. Van classicistische paleizen van het volk tot modernistische en soms futuristische bouwwerken. Bekijk het filmpje voor een indruk van het boek.
Lees Meer
Mijn eerste Oostblogtrip na corona leidt me naar Moldavië en Transnistrië waar relicten uit de Sovjettijd nog opvallend aanwezig zijn. De bushokjes – vaak met prachtige mozaïeken versierd en in vreemde sculpturale vormen – zijn daarvan een voorbeeld. De bushokjes en mozaïeken verkeren vaak in slechte staat. Tijdens de trip neemt ons bushokjes reddingsplan steeds concretere vormen aan.
Lees Meer
De Canadese fotograaf Herwig reisde door de voormalige Sovjet-Unie en raakte daar volledig in de ban van het bushokje. Soviet Bus Stops 1 en 2, in prachtige uitgave van Fuel Design, doen daar (foto)verslag van. Voor Soviet Metro Stations ging Herwig ondergronds. Bushokjes en metrostations vormen de fotografische weerslag van geschiedenis en verscheidenheid van de Sovjet-Unie.
Lees Meer
Het treinstation van Sofia dateert oorspronkelijk uit 1888. In 1974 onderging het station een complete metamorfose. Het antieke stationsgebouw werd vervangen door een brutalistisch exemplaar, want dat was de mode van het moment in en buiten het Oostblok. De recente renovatie maakte het station minder brutalistisch. Seriegeschakelde circustenten vormen nu het dak.
Lees Meer
Het Centraal Station van Praag is een maf product van de geschiedenis, met een mix van totaal uiteenlopende stijlen en daardoor een bizarre gebruikerservaring. De bouwstijlen met de hoogste en laagste aaibaarheidsfactor gaan er een duet aan: art nouveau meets brutalisme. Het station – Praha hlavní nádraží – grenst aan een parkje met wat alcoholisten en daklozen, of een combinatie daarvan. Het is er…
Lees Meer
Oostblog 