Het Luceafărul Theater in Iasi – Roemenië – is een theater voor kinderen. Luceafărul betekent Avondster. Vlakbij het theater is een fijn terras, waarvandaan je uitkijkt op de entree, waar groepjes kinderen zenuwachtig en op hun paasbest gekleed het theater binnenhuppelen onder escorte van juf, moeder of oma. Inderdaad, geen man te zien.
In 1949 opende op deze plek een poppentheater in een gebouw van de katholieke kerk. Van die kerk is niets meer over. Het oorspronkelijke theater raakte beschadigd door de aardbeving van 1977. Het huidige gebouw opende in 1987.
Het nieuwe theater is een modernistische beton-staalconstructie met een hexagonale plattegrond. Ik moest het ook opzoeken, maar dat is dus zeshoekig. En als je dat eenmaal weet dan zie je overal hexagonen: in de plafonds, zuilen, kroonluchters. De muren hebben mooie patronen door het gebruik van verschillende soorten marmer, met verschillende kleuren en structuren.
Het verbaast me dat in de nadagen van socialistisch Roemenië – de winkels waren leeg, de bevolking leed honger, de zeer centrale verwarming stond in de winter op 13 graden – een zo weinig prestigieus bouwwerk – een kindertheater, geen Paleis van het Volk – met zoveel zorg en aandacht is gebouwd.
Oostblog 