Bij mijn trip naar Transnistrië neemt mijn gids Anton me mee naar een verlaten industrieel complex uit de Sovjettijd, ergens in de de buitenwijken van Tiraspol. Buiten de fabriek is een autokerkhof, met auto’s en trucks van Sovjetmakelij. Bovenin een fabrieksgebouw is een soort trainingscentrum voor BHV-ers. Sovjet-style, met gasmaskers en Lenin. En hoe bereid je je voor op een atoomaanval? Op het filmpje zie je het allemaal.
Op het terrein rond de fabrieksgebouwen liggen vrolijk gekleurde autowrakken rommelig opgestapeld. Beroemde Sovjet-trucks als GAZ en ZIL slapen er hun roes uit. Anton wijst me op de aloude broodtruck, nog compleet met de stellingen met rekjes voor het brood. De hele historie van de Sovjet-autoindustrie ligt hier op de schroothoop.
Via een… deur – spannender kan ik het niet maken – gaan we de fabriek binnen. In de gebruiksaanwijzing voor Transnistrië las ik dat je geen verlaten gebouwen binnen moet gaan, maar met een geoefend gids erbij durf ik het prima aan. Het blijft wel een lichtelijk spannende sensatie hebben, zo rondstruinen in een waarschijnlijk verlaten fabriek, en Transnistrië maakt het nog wat spannender: je bent er (waarschijnlijk) onverzekerd en consulaire hulp hoef je niet te verwachten als er iets mis gaat.
Het was een bijzondere fabriek. Er werkten een paar honderd mensen, aldus Anton. Er werden experimentele dingen gefabriekt, maar wat precies blijft onduidelijk. Het valt me mee dat de fabriek niet is ingenomen door daklozen en alcoholisten. Ik kan ze de fabriek van harte aanbevelen. Matrasje mee, dekentje mee en zoek maar een kamer uit.
Een filmpje zegt meer dan 10.000 woorden
Via het trappenhuis komen we in de kantoren van de fabriek. Ergens bovenin is een soort opleidingsruimte voor BHV-ers. Maar wel een BHV-pluspakket. Je leert er ook wat te doen bij atoomaanvallen, hoe een gasmasker te gebruiken en nog veel meer handige dingen om te overleven als de vlam in de pan slaat en de Koude Oorlog heet wordt. Of als er een kerncentrale ontploft. Of zou het toch gewoon een trainingscentrum zijn geweest om soldaten voor te bereiden op potentieel gevaar in hun strijd om de onafhankelijkheid van Transnistrië? Wie het weet, mag het zeggen.
Ook struinen door ‘abandoned buildings’ in Tiraspol?
Topgids Anton
Ik neem nooit een gids, maar voor Transnistrië deed ik dat wel. Leek me handig, omdat ik er maar kort was, me slecht had voorbereid en in korte tijd veel wilde zien. Dat is goed gelukt! Anton Dendemarchenko is geboren in Transnistrië, spreekt perfect Engels en is je perfecte gids voor Tiraspol en de rest van Transnistrië. Hij voert je langs de absolute highlights, maar ook langs lowlights: bijzondere publieke gebouwen, flats en verlaten industriegebouwen. En hij weet wat interessant is voor een Sovjet-nostalgicus, maar kan je ook alles vertellen over wat er nu speelt.
Transnistria Free Walking Tours
Anton Dendemarchenko
+373 68 05004 of +373 778 05004
totransnistria@gmail.com
facebook.com/totransnistria
Travelblogeurope.com
Instagram: @_freewalkingtour_ en @transnistria_travel
Oostblog 