The Chronicle of Georgia

In de ban van de ring gaat brutalistisch

De Sovjet-Unie heeft nooit bespaard op giga-mega monumenten van allerhande soort. De Sovjet-Unie moest zijn eigen geschiedenis nog schrijven, en die werd vastgelegd in monumentale monumenten. Dat heeft veel bijzonders, imposants en idioots opgeleverd. The Chronicle of Georgia hoort zeker in dat rijtje thuis, maar is wel wel een atypische variant. Dit had in de beginjaren van de Sovjet-Unie sowieso niet gekund: te veel Jezus, te veel Georgië en te weinig socialistisch realistisch.

Brutalistische totempalen

Vanaf metro Guramishvili wandel ik de heuvel op, waar ‘de Kronieken’ staan. Via een geasfalteerd weggetje loop je de trap op, tussen Romeins aandoende zuilen. Vriendelijk bedelende zwerfhondjes vergezellen je op je weg naar boven.

Het is alsof je tijdens je queeste naar een Ring of iets dergelijks, aan het einde van de dag bij een bevriende stam arriveert met angstvallig grote bewoners die dol zijn op beeldhouwen. Zestien enorme brutalistische totempalen staan gegroepeerd op deze heuvel aan de oostkant van Tbilisi. Het is enorm indrukwekkend: de totems zijn 30 tot 35 meter hoog. Ter vergelijking: een beetje vierhoogflat is een dikke tien meter.

Het is er, ondanks dat het een topattractie is, rustig. Af en toe een medebezoeker, maar geen kuddes dronken Britten, selfie-kickende Japanners, boertige Chinezen of blatende Amerikanen hier.

Heroïne van het volk

Op de zuilen is de lange roemrijke geschiedenis van Georgië verbeeld in tientallen reliëfs. Op de voeten van de totems is het leven van Jezus te zien. Religie was in de Sovjet-Unie ten strengste verboden, want opium van het volk. Terecht natuurlijk, maar ja, daar kreeg men in de Sovjet-Unie wel een dagelijkse shot communistische heroïne voor in de plaats.

Ik heb mijn bezoek zo gepland dat ik er ben als de zon ondergaat. Het is 9 oktober 2019, de zon maakt het dus niet heel laat meer. Het is prachtig, dat lage herfstlicht met oranje gloed, megaschaduwen producerend, daar waar de tegels door de pilaren aan de zon worden onttrokken. Het lijkt me fotografisch prachtig als de schaakbordlijnen van de tegels tussen de pilaren precies samenvallen met de loodrechte lijnen van de schaduwen van de pilaren.

Ik sta, of beter gezegd hurkzit, er helemaal klaar voor, voor een ultieme foto met alle lijnen – schaduwen, tegels, pilaren – recht op elkaar. Helaas… Een fractie voor het moment suprême verdwijnt de zon achter een heuvelige berg. Weg scherp lijnenspel. Ik had 7 oktober moeten gaan. Of zoiets.

Vanaf de heuvel heb je een prachtig uitzicht naar alle kanten: het Meer of de Zee van Tbilisi, waar in de zomer half Tbilisi pootje baadt (ZO), de Sovjetflats van Microdistrict Stuwmeer en Microdistrict Tegenover Stuwmeer (NO) en de naamloze berg waarachter de zon zich inmiddels heeft verstopt (W). Op de heuvel zijn ook een kleine kapel en een barretje met terras te vinden, waar je met uitzicht op het meer een Georgisch biertje of wijntje kunt drinken. Of thee.

Tijdens mijn bezoek waai je echter van het terras af, dus een drankje doen is er niet bij. Ik ben redelijk vernikkeld en de weg terug – olifantenpaadje de heuvel af – lijkt me best een uitdaging in het schemerdonker, dus ik aanvaard de terugweg na het maken van een foto of 107. Want fotogeniek is het! Alsof men in Sovjettijden wist dat er ooit een selfiestickgeneratie zou komen.

Hoe kom je bij the Chronicle of Georgia?

Als je op Chronicle of Georgia zoekt in Google krijg je veel zoekresultaten in de categorie how to get to the Chronicle of Georgia? Er is geen bus- of metrohalte in de buurt – als in: voor de poort – en het schijnt dat de gemiddelde taxichauffeur niet weet wat the Chronicle is. Nou ja, als je ze plaatjes laat zien, kennen ze het vaak wel, maar het is een stuk ingewikkelder dan je zou denken.
Behalve als je van een stevige tippel houdt. In een half uur loop je de 2 km vanaf metrostation Guramishvili de heuvel op naar de Chronicle. Hier de routebeschrijving:

• Stap uit bij metrohalte Guramishvili
• Sla linksaf de Guramishvili Boulevard in
• Sla al snel linksaf: Baramidzestraat
• Derde straat rechts (Chargali) en na 50 m linksaf, Garikhuli
• Loop door in het verlengde van de Garikhuli, een weg in richting heuvel. Je ziet de Chronicle al. Daarheen dus, over steeds onduidelijker paden, steeds stijler omhoog. De bebouwing is opgehouden, bos en veld blijven over.
• Op enig moment kom je op een geasfalteerde weg, en dan zie je ineens als in een droom de brutalistische totems van The Chronicle opdoemen.

Snelle feiten
➜ Kunstenaar: Zurab Tsereteli
➜ Bouw: 1985 – heden