In Berlijn heb je een paar prima platenzaken waarvan je als vinyl’o’fiel heel blij van wordt. Vlakbij de Gedächtsniskirche is er een en op de Kastanienallee zijn er twee, zo’n beetje tegenover elkaar. Bij een van die twee kocht ik een geweldige bigband-elpee van Quincy Jones met opnames uit begin jaren ’60. Quincy Jones is ook de producer en arrangeur van de bestverkochte popplaat aller tijden: Thriller van Michael Jackson.
Op de hoes wordt Jones aangeprezen: als ‘swingendste und vitalste Kraft des zeitgenössischen Jazz’. Dat klinkt toch prachtig! Ik was blij verrast toen de plaat een originele DDR-uitgave bleek te zijn van het label Amiga, gemaakt door de Volkseigene Betrieb Schallplatten Berlin ergens eind zestiger jaren. En van goede kwaliteit bovendien!
Het Ministerie voor Cultuur voerde een zekere Kulturpolitik en bepaalde welke platen mochten worden uitgegeven en welke niet. Het criterium was om de ‘künstlerische Qualität mit bürgerlich-humanistischer bzw. sozialistischer Haltung zu vereinen‘. Nou, daar valt Quincy Jones inderdaad wel onder ja.
In het bestaan van de DDR was men niet altijd even streng in de leer. Vanaf halverwege de zestiger jaren werd er westerse muziek onder licentie door Amiga uitgegeven. Beatles en Bob Dylan waren de eersten. In de zeventiger jaren werd de Kulturpolitik strenger, met als gevolg dat steeds minder westerse muziek werd uitgebracht. Toen de socialistische pophelden uit eigen land steeds minder populair werden, ging het aantal westerse uitgaven, waar wel vraag naar was, zo tegen 1980 weer omhoog. De markt had ook in de goede oude tijd heus wel wat te vertellen.
Na de Wende in ieder geval: Amiga bleek niet levensvatbaar en werd in 1994 met de hele collectie overgenomen door Sony-BMG.
De hoezen van alle Amiga-uitgaven werden gemaakt door VEB Gotha-Druck in maximaal vierkleurendruk. Voor de licentieuitgaven waren ze wel gebaseerd op de originele hoes, waarin zo af en toe een het regime onwelgevallig detail werd gewijzigd. En wat ook zo goed is: alle LP’s hadden een eenheidsprijs van 16,10 DDR-Mark. Dat staat inderdaad ook op mijn plaat.
Weihnachten – Frank Schöbel
Dan nog even in de categorie weetjes: de best verkochte Amiga-plaat ooit (1,4 miljoen stuks) is Weihnachten in Familie met Frank Schöbel en Aurora Lacasa Dat moet een DDR-artiestennaam zijn denk je dan, maar nee, het is toch echt een Spaanse Ossie. En over die hoes: prachtig basismateriaal voor een kerstkaart!
Een reactie op “Amiga: Volkseigen elpees in de DDR”