Op 26 april verscheen er een mooi uitgebreid artikel in de Volkskrant van Kirsten Hannema over ons brutalistisch erfgoed onder de treffende titel ‘Eerbeton’. Er is de laatste tijd sprake van een herwaardering van brutalistische gebouwen, die lange tijd werden verguisd (marmite) en maar zelden erfgoedwaardig werden bevonden. Gelukkig maar, die herwaardering, want er zijn al genoeg fraaie brutalistische bouwwerken afgebroken of tot verminking toe gedebrutaliseerd. Of ze staan op de nominatie voor sloop. Het tij lijkt te keren.
De Beurs in Almere is een van die brutalistische gebouwen waarvoor sloop dreigt. Erfgoedstichting Heemschut ging in bezwaar tegen dit voornemen, ergens deze maand neemt de gemeente een besluit. Een gebouw op de monumentenlijst krijgen is geen sinecure. Hopelijk blijft dit monument behouden.
Ook renovatie kan een hoop kwaad doen. Zie bijvoorbeeld Maaskants Rivierstaete nabij Amstelstation. Bij recentere renovatieprojecten wordt er juist wel rekening gehouden met het brutalistische karakter van gebouwen als de Bunker in Eindhoven (ook van Maaskant) en metro Oostlijn.
Het artikel, waaraan ik ook heb meegewerkt, verscheen toen ik logeerde in l’Unité d’Habitation in Marseille, een brutalistisch monument dat door zijn UNESCO-status geen enkele vrees hoeft te hebben voor sloophamer of debrutalisator.
Lees het hele artikel Lomp, ruig en van keihard beton: van brutalisme moet je leren houden – maar dan krijg je veel liefde terug.
Oostblog 